Tijd voor een update!
Door: Robin Kleij
Blijf op de hoogte en volg Robin
26 Mei 2013 | Australië, Sydney
Zo ik dacht dat het wel weer even tijd werd voor een update aan het thuisfront!
Inmiddels zit ik al weer bijna 4 weken bij de familie en er is zo veel gebeurd.
Ik weet niet een waar ik moet beginnen, maar laat ik maar bij het begin beginnen.
De familie:
Mijn familie bestaat uit Natalie, Mick, Casper (4,5jr) en Curtis (2jr).
Dit is echt de beste familie om bij in te wonen. Ze zijn echt super vriendelijk en proberen het zo goed mogelijk voor je te maken. Ze doen er alles aan om je zeer welkom te heten in hun familie, hun thuis.
Tot zo ver doen ze het erg goed, want ik voel mij al zeer snel zeer welkom en comfortabel.
De kindjes zijn echte boefjes, ze proberen je behoorlijk uit. En in het begin had ik toch wel wat moeite om wat strenger op te treden, maar nu voel ik mij goed genoeg om dat ook daadwerkelijk te doen. Ik heb ze dan ook al moeten straffen, maar gelukkig komt dat niet zo heel vaak voor.
Wat doe ik al zo hier? Nou ik heb grotendeels alleen maar Curtis, want Casper zit op school tot 12.00u. Op dinsdag gaan we zwemmen, Casper heeft dan zwemles en net gepromoveerd naar een hogere klas. En Curtis gaat met Natalie naar peuterzwemmen. Op woensdag ga ik Casper samen met Curtis met de bus ophalen van school, dit vinden ze beiden erg leuk, ’s avonds heeft Casper voetballen en donderdag gaat Curtis naar dagverblijf. Op vrijdag ga ik met Curtis naar Gymbaroo op Bondi Beach. Dit is echt een soort peutergym, waarop ze op leuke wijze werken aan alle belangrijke ontwikkelingsgebieden, zoals motoriek maar ook taalschat e.d. Weet niet precies of ze zoiets ook thuis hebben maar het is erg leuk om naar toe te gaan. Curtis heeft nog altijd een middagdutje rond 12.00u dus er zijn genoeg momenten tijdens ‘werkuren’ dat ik even wat voor mijzelf kan doen.
Er zijn wel echt een aantal momenten die wat moeilijker gaan; zoals de ochtend.
Casper heeft dan toch wel moeite met aankleden en als ik hem wil verzorgen laat hij niet toe. Dus dan doet Natalie dan ook meestal. Ik verzorg dan Curtis en ga met hem ontbijten en dan komt Casper zodra hij klaar is. Ook kunnen de broertjes niet zo heel veel van elkaar verdragen, dus dat levert wel eens wat irritante situaties op.
Daarbij is het zo dat Casper ook nog eens beperkt is; hij heeft namelijk Sensorische Informatieverwerkingsproblemen. Hierdoor werken de zintuigen niet goed en dit uit zich dan in het gedrag. Ze zijn bijvoorbeeld heel onhandig, of worden snel boos. Maar het kan hun gedrag ook op heel andere manieren beïnvloeden. Dit is dus bij Casper ook aan de hand. Zo zijn zijn motorische vaardigheden nog niet voldoende (als het bij een 4jarige zou moeten zijn) wordt hij vaak snel boos als hij zijn zin niet krijgt of hem iets niet lukt. Hiervoor krijgt hij ook ergotherapie, om al deze aspecten te stimuleren. Dit maakt het soms wel moeilijk om fatsoenlijk te handelen voor mij, want ik ben er totaal niet mee bekend. Toch is het iets wat regelmatig voorkomt, in Casper’s klas zitten nog 2 kinderen met deze beperking. Voor wie meer interesse heeft hierin check de website www.nssi.nl hier staat alles duidelijk omschreven wat het precies inhoudt.
Er zijn zoveel verschillen met de families hier en thuis.
Zoals het avondeten; hier is het de normaalste zaak van de wereld om de kinderen eerst te laten eten, vervolgens te verzorgen en uiteindelijk naar bed te brengen. Dan pas, rond 20.00u, gaan de ouders eten. Dit omdat ze dan genoeg aandacht kunnen besteden aan de kinderen tijdens het eten, maar ook een volwassen gesprek kunnen voeren met elkaar als de ouders aan de beurt zijn met eten. Dit vond ik wel heel vreemd om mee te maken. Het heeft denk ik zijn voor- en zijn nadelen.
Hier zijn ze een groot fan van lezen, en mijn cadeau voor hen “Jip and Janneke, two kids from Holland” boek kwam dan ook mooi uit. Inmiddels hebben we het al heel wat keertjes gelezen.
Ik voel mij nog steeds hartstikke goed hier, maar dat komt deels ook wel doordat ik met veel mensen van thuis toch wel dagelijks spreek op skype! Lang leve de 21e eeuw! Want als ik dat niet had, had ik gegarandeerd meer last van heimwee. Natuurlijk heb ik wel mijn momentjes maar gelukkig is dat maar voor korte duur.
Inmiddels heb ik ook al weer het een en ander gezien van de stad. Ik heb 4 dagen vrij gehad omdat de familie naar hun familiehuisje ging; en ik echt even tijd voor mijzelf nodig had aangezien ik iets van 10 dagen achter elkaar gewerkt had.
Ik ben toen naar de hostel gegaan in de stad, waar ik verbleef toen ik net aankwam in Sydney.
Een van de vrouwen die ook op mijn kamer sliep raadde mij aan om naar Sea Life in Darling Harbour te gaan. Zij vond het echt een mooie plek. Nou aangezien ik nog niets gepland had van te voren besloot ik om daar naartoe te gaan. Darling Harbour is echt super mooi, gelegen aan het water natuurlijk en overal waar je bent is groen te zien. Bomen, planten en overal zeer mooie en aparte vogels. Sea Life was mooi. Mooier als die in Nederland. Zoveel verschillende dieren te zien die in de Australische wateren leven. Dieren gezien waar ik wel van had gehoord (of gegeten had ) maar nog nooit had gezien. Wat ik zeer indrukwekkend vond is het zien van de ontzettend grote Stingray; het dier dat onze Australische held Steve Irwin natuurlijk heeft gedood. Maar ook de mega haaien, toch echt wel huge hoor zijn die beesten.
Vrijdag ben ik naar een vriendin (zij is ook NL en au pair) gegaan in Manly. Mijn eerste ferry tochtje door de Harbour, erg mooi maar ook erg koud. Eenmaal aangekomen heeft ze mij een kleine tour door Manly gegeven en natuurlijk mocht het strand niet ontbreken. Ik moet eerlijk bekennen dat het mijn eerste keer was dat ik naar het strand ging sinds ik hier ben. Het water was nog best te doen dus ik moest even met mijn voetjes het water in… Heerlijk! ’s Avonds lekker oer Hollands eten gemaakt en filmpje gekeken. Later die avond kwam nog een vriendin van haar ons vergezellen, Nathalie een au pair uit Ierland.
Helaas heb ik door mijn ferry tochtje een behoorlijke kou gekregen en dan ook de rest van de dagen rustig aangedaan. Zaterdag ben ik wel nog met een paar meiden naar Centennial Park geweest. Hier werd een picknick georganiseerd, omdat het Food Revolution Day was, bedacht door Jamie Oliver. En natuurlijk als Jamie freak kun je dit niet overslaan. De bedoeling was dat iedereen zelfgemaakt eten meebracht en gezamenlijk lekker oppeuzelt in het park. Het was mega mooi weer dus dat kwam helemaal goed. Wow wat is Centennial Park btw echt enorm. Je mag er zelfs met de auto doorheen… Maar het is echt een stukje rust, zoveel groen en veel water. Er staan ook overal openbare BBQ’s waar je gebruik van mag maken, Long live the Aussie life!
Ik ben afgelopen weekend gaan kijken naar een sportschool in Bondi Junction. Ik wil toch wel weer gaan sporten en aangezien ze daar ook de bodybalance lessen geven, die ik thuis ook volgde, wilde ik wel eens een les meedoen. Naja uiteindelijk hebben we een core workout gehad, 30 min full on… Jeetje een dag later voel ik mij net een oud vrouwtje van 80jaar met al die spierpijn. Maar toch ga ik denk ik niet bij deze sportschool… veel te duur (lees: $30 per week) das echt behoorlijk prijzig. Dus dan maar op zoek naar iets goedkopers…
Ik wil ook nog gaan kijken of ik een workshop of cursus kan gaan volgen. Het liefste iets met fotografie of koken. Nu ik hier zit is het sowieso een mooie gelegenheid om na te denken wat ik verder wil in het leven. En ben toch wel aan het denken dat ik verder wil gaan met koken, meer dan wat ik nu al doe in mijn leven. In wat voor vorm dan ook. Maarja dit zijn nog babysteps en moet eerst op zoek gaan naar een cursus…
Jeetje het is alweer een maand geleden dat ik afscheid nam van iedereen. De tijd vliegt zo snel, nog maar 8 maanden en dan kom ik alweer richting huis.
Maar ik ben nog altijd zeer blij met de keuze die ik gemaakt heb, en leef mijn droom full on!
Voor iedereen die ook dromen heeft, in welke vorm dan ook, mijn advies “Ga het doen, laat ze uitkomen” want het is echt de moeite waard. En je kunt echt trots op jezelf zijn dan als je kunt zeggen “ik heb mijn dromen waargemaakt”.
Er is nog zoveel meer wat ik te vertellen heb zoals het VIVID festival e.d. maar dat zien jullie de volgende keer wel….
OH JA en het beste nieuws van deze hele blog: dat mam en ramona over 2 weken komen. KAN NIET WACHTEN!!!
To be Continued!!
Inmiddels zit ik al weer bijna 4 weken bij de familie en er is zo veel gebeurd.
Ik weet niet een waar ik moet beginnen, maar laat ik maar bij het begin beginnen.
De familie:
Mijn familie bestaat uit Natalie, Mick, Casper (4,5jr) en Curtis (2jr).
Dit is echt de beste familie om bij in te wonen. Ze zijn echt super vriendelijk en proberen het zo goed mogelijk voor je te maken. Ze doen er alles aan om je zeer welkom te heten in hun familie, hun thuis.
Tot zo ver doen ze het erg goed, want ik voel mij al zeer snel zeer welkom en comfortabel.
De kindjes zijn echte boefjes, ze proberen je behoorlijk uit. En in het begin had ik toch wel wat moeite om wat strenger op te treden, maar nu voel ik mij goed genoeg om dat ook daadwerkelijk te doen. Ik heb ze dan ook al moeten straffen, maar gelukkig komt dat niet zo heel vaak voor.
Wat doe ik al zo hier? Nou ik heb grotendeels alleen maar Curtis, want Casper zit op school tot 12.00u. Op dinsdag gaan we zwemmen, Casper heeft dan zwemles en net gepromoveerd naar een hogere klas. En Curtis gaat met Natalie naar peuterzwemmen. Op woensdag ga ik Casper samen met Curtis met de bus ophalen van school, dit vinden ze beiden erg leuk, ’s avonds heeft Casper voetballen en donderdag gaat Curtis naar dagverblijf. Op vrijdag ga ik met Curtis naar Gymbaroo op Bondi Beach. Dit is echt een soort peutergym, waarop ze op leuke wijze werken aan alle belangrijke ontwikkelingsgebieden, zoals motoriek maar ook taalschat e.d. Weet niet precies of ze zoiets ook thuis hebben maar het is erg leuk om naar toe te gaan. Curtis heeft nog altijd een middagdutje rond 12.00u dus er zijn genoeg momenten tijdens ‘werkuren’ dat ik even wat voor mijzelf kan doen.
Er zijn wel echt een aantal momenten die wat moeilijker gaan; zoals de ochtend.
Casper heeft dan toch wel moeite met aankleden en als ik hem wil verzorgen laat hij niet toe. Dus dan doet Natalie dan ook meestal. Ik verzorg dan Curtis en ga met hem ontbijten en dan komt Casper zodra hij klaar is. Ook kunnen de broertjes niet zo heel veel van elkaar verdragen, dus dat levert wel eens wat irritante situaties op.
Daarbij is het zo dat Casper ook nog eens beperkt is; hij heeft namelijk Sensorische Informatieverwerkingsproblemen. Hierdoor werken de zintuigen niet goed en dit uit zich dan in het gedrag. Ze zijn bijvoorbeeld heel onhandig, of worden snel boos. Maar het kan hun gedrag ook op heel andere manieren beïnvloeden. Dit is dus bij Casper ook aan de hand. Zo zijn zijn motorische vaardigheden nog niet voldoende (als het bij een 4jarige zou moeten zijn) wordt hij vaak snel boos als hij zijn zin niet krijgt of hem iets niet lukt. Hiervoor krijgt hij ook ergotherapie, om al deze aspecten te stimuleren. Dit maakt het soms wel moeilijk om fatsoenlijk te handelen voor mij, want ik ben er totaal niet mee bekend. Toch is het iets wat regelmatig voorkomt, in Casper’s klas zitten nog 2 kinderen met deze beperking. Voor wie meer interesse heeft hierin check de website www.nssi.nl hier staat alles duidelijk omschreven wat het precies inhoudt.
Er zijn zoveel verschillen met de families hier en thuis.
Zoals het avondeten; hier is het de normaalste zaak van de wereld om de kinderen eerst te laten eten, vervolgens te verzorgen en uiteindelijk naar bed te brengen. Dan pas, rond 20.00u, gaan de ouders eten. Dit omdat ze dan genoeg aandacht kunnen besteden aan de kinderen tijdens het eten, maar ook een volwassen gesprek kunnen voeren met elkaar als de ouders aan de beurt zijn met eten. Dit vond ik wel heel vreemd om mee te maken. Het heeft denk ik zijn voor- en zijn nadelen.
Hier zijn ze een groot fan van lezen, en mijn cadeau voor hen “Jip and Janneke, two kids from Holland” boek kwam dan ook mooi uit. Inmiddels hebben we het al heel wat keertjes gelezen.
Ik voel mij nog steeds hartstikke goed hier, maar dat komt deels ook wel doordat ik met veel mensen van thuis toch wel dagelijks spreek op skype! Lang leve de 21e eeuw! Want als ik dat niet had, had ik gegarandeerd meer last van heimwee. Natuurlijk heb ik wel mijn momentjes maar gelukkig is dat maar voor korte duur.
Inmiddels heb ik ook al weer het een en ander gezien van de stad. Ik heb 4 dagen vrij gehad omdat de familie naar hun familiehuisje ging; en ik echt even tijd voor mijzelf nodig had aangezien ik iets van 10 dagen achter elkaar gewerkt had.
Ik ben toen naar de hostel gegaan in de stad, waar ik verbleef toen ik net aankwam in Sydney.
Een van de vrouwen die ook op mijn kamer sliep raadde mij aan om naar Sea Life in Darling Harbour te gaan. Zij vond het echt een mooie plek. Nou aangezien ik nog niets gepland had van te voren besloot ik om daar naartoe te gaan. Darling Harbour is echt super mooi, gelegen aan het water natuurlijk en overal waar je bent is groen te zien. Bomen, planten en overal zeer mooie en aparte vogels. Sea Life was mooi. Mooier als die in Nederland. Zoveel verschillende dieren te zien die in de Australische wateren leven. Dieren gezien waar ik wel van had gehoord (of gegeten had ) maar nog nooit had gezien. Wat ik zeer indrukwekkend vond is het zien van de ontzettend grote Stingray; het dier dat onze Australische held Steve Irwin natuurlijk heeft gedood. Maar ook de mega haaien, toch echt wel huge hoor zijn die beesten.
Vrijdag ben ik naar een vriendin (zij is ook NL en au pair) gegaan in Manly. Mijn eerste ferry tochtje door de Harbour, erg mooi maar ook erg koud. Eenmaal aangekomen heeft ze mij een kleine tour door Manly gegeven en natuurlijk mocht het strand niet ontbreken. Ik moet eerlijk bekennen dat het mijn eerste keer was dat ik naar het strand ging sinds ik hier ben. Het water was nog best te doen dus ik moest even met mijn voetjes het water in… Heerlijk! ’s Avonds lekker oer Hollands eten gemaakt en filmpje gekeken. Later die avond kwam nog een vriendin van haar ons vergezellen, Nathalie een au pair uit Ierland.
Helaas heb ik door mijn ferry tochtje een behoorlijke kou gekregen en dan ook de rest van de dagen rustig aangedaan. Zaterdag ben ik wel nog met een paar meiden naar Centennial Park geweest. Hier werd een picknick georganiseerd, omdat het Food Revolution Day was, bedacht door Jamie Oliver. En natuurlijk als Jamie freak kun je dit niet overslaan. De bedoeling was dat iedereen zelfgemaakt eten meebracht en gezamenlijk lekker oppeuzelt in het park. Het was mega mooi weer dus dat kwam helemaal goed. Wow wat is Centennial Park btw echt enorm. Je mag er zelfs met de auto doorheen… Maar het is echt een stukje rust, zoveel groen en veel water. Er staan ook overal openbare BBQ’s waar je gebruik van mag maken, Long live the Aussie life!
Ik ben afgelopen weekend gaan kijken naar een sportschool in Bondi Junction. Ik wil toch wel weer gaan sporten en aangezien ze daar ook de bodybalance lessen geven, die ik thuis ook volgde, wilde ik wel eens een les meedoen. Naja uiteindelijk hebben we een core workout gehad, 30 min full on… Jeetje een dag later voel ik mij net een oud vrouwtje van 80jaar met al die spierpijn. Maar toch ga ik denk ik niet bij deze sportschool… veel te duur (lees: $30 per week) das echt behoorlijk prijzig. Dus dan maar op zoek naar iets goedkopers…
Ik wil ook nog gaan kijken of ik een workshop of cursus kan gaan volgen. Het liefste iets met fotografie of koken. Nu ik hier zit is het sowieso een mooie gelegenheid om na te denken wat ik verder wil in het leven. En ben toch wel aan het denken dat ik verder wil gaan met koken, meer dan wat ik nu al doe in mijn leven. In wat voor vorm dan ook. Maarja dit zijn nog babysteps en moet eerst op zoek gaan naar een cursus…
Jeetje het is alweer een maand geleden dat ik afscheid nam van iedereen. De tijd vliegt zo snel, nog maar 8 maanden en dan kom ik alweer richting huis.
Maar ik ben nog altijd zeer blij met de keuze die ik gemaakt heb, en leef mijn droom full on!
Voor iedereen die ook dromen heeft, in welke vorm dan ook, mijn advies “Ga het doen, laat ze uitkomen” want het is echt de moeite waard. En je kunt echt trots op jezelf zijn dan als je kunt zeggen “ik heb mijn dromen waargemaakt”.
Er is nog zoveel meer wat ik te vertellen heb zoals het VIVID festival e.d. maar dat zien jullie de volgende keer wel….
OH JA en het beste nieuws van deze hele blog: dat mam en ramona over 2 weken komen. KAN NIET WACHTEN!!!
To be Continued!!
-
26 Mei 2013 - 12:50
Diana Donners :
Hoi Robin
Heb eindelijk je site gevonden.
Mooi om te lezen wat je al allemaal gedaan en gezien hebt, de fot's zijn ook prachtig geniet er maar van.
En leuk dat mam over 2 weken naar jou toe komt maak er maar een mooie tijd van.
Van hier de grtjs en geniet en doe voorzichtig :)
Doei Diana en John -
26 Mei 2013 - 14:28
Stanny:
hoi robin
fijn dat je het na je zin heb en zeker leef je droom .
je kan het nog en geniet er maar met volle tugen van .
leuk om te lezen wat je allemaal doet daar .
heb mama gesproken en ze zei dat ze inderdaad richtting jou komt
leuk he geniet er maar lekker van
mijsje ik wens je nog een mooie tijd daar en vergeet niet te genieten van jou droommmmmm
groetjes uit oirsbeek -
26 Mei 2013 - 17:20
Ellen Strouken:
he die robin,leuk om weer een nieuw verslag te lezen van je avontuur.
wat maak je allemaal leuke dingen mee,en hier vragen de jongens en kim en zelfs mijn buren vaker hoe het met je gaat daar "down under"en ik als tante vind het fijn dat ik kan zeggen dat het goed gaat met je.
ik geloof je meteen als je zegt dat je niet kan wachten dat mam en ramona komen ,nou die twee kunnen ook niet wachten hoor,zeker je mam.Ga dan ook lekker genieten met hun die drie weken straks.lieve groetjes en dikke kus van je tante en see you on skype.
-
26 Mei 2013 - 17:57
Jesje:
Super mup! Leuk geschreven, maar ben toch ook blij om via Skype up to date te blijven!
♡ Jes
-
27 Mei 2013 - 03:54
Robin:
Dank je wel lieve mensen voor de geweldige reacties. Vind het fijn om jullie reacties te lezen, hoe jullie zoveel interesse hebben hierin en jullie op deze manier er toch bij te betrekken.
Xxx -
28 Mei 2013 - 16:47
Ramona:
Lieverd,
Leuk om je verhalen te lezen en de super mooie foto's te zien.
Ben blij dat je het zo naar je izn hebt en er echt van geniet.
Ik kan niet wachten om met mam naar je toe te komen.
Gelukkig duurt het niet meer zo heel erg lang, ben al aan het aftellen hihi ;)
Dikke kus en tot snel
<3 xxx -
31 Mei 2013 - 00:44
Ingrid:
Hey sis
Wat een mooie foto's en leuk om te lezen. You go girl. Dikke warme knuffel. -
30 Juni 2013 - 00:57
.:
Robin, spotte je toevallig.... meid top wat je doet... geniet!
Jammer dat t zo gelopen is. veel plezier en sucses miss Tess:)
-
30 Juni 2013 - 01:26
Robin :
Voor degene die de laatste reactie heeft geschreven, het zou wel fijn zijn als je een naam erbij zet.
Ik heb geen idee wie je bent!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
